48 ساعت پس از تعقیب و گریز، اکنون ماحصل عملیات انتحارگونه ی ارتش سوریه با انتشار فیلم هایی از دشت های پر از جنازه ی سربازان، رفته رفته مشخص میشود.
شماری از آنها که راه بیشه زارهای اطراف بیمارستان را در پیش گرفته
بودند، در زد و خورد دو روز اخیر کشته شدند (لینک حاوی تصاویر بسیار دلخراش
از حدود 118 جسد: https://goo.gl/P4la20. یک لیست اسامی 208 نفری نیز اینجا: http://goo.gl/cax8WZ)،
شماری خود را تسلیم کرده اند و از روی تصاویر تا کنون شماری کمتر از 60
نفر خودشان را به بعد (پس) از طی مسافت 4 کیلومتر به مقرهای ارتش سوریه رسانده
اند و احتمالاً عده ی دیگری هنوز در بین درختزارها مخفی هستند. (آمار دیدبان
حقوق بشر سوری از تعداد کل اعضای ارتش سوریه که در یکماه اخیر در جسر
الشغور کشته شده اند: http://goo.gl/4tVsoo).
مشخص نیست این فرمان فرار عجیب چرا صادر شد و چرا سربازان را به قتلگاه
فرستادند. مخالفین میگویند ارتش تمام درخواستهای مذاکره را رد کرده است و
حتی حاضر نشده درباره ی سرنوشت بیمارستان به صحبتهای مقدماتی تن دهد. ممکن
است این اعتماد به نفس ارتش از فرار موفقیت آمیز قبلی از پادگانهای حامدیه و
وادی الضیف در حومه معره النعمان ناشی شود، این سکه امّا روی دیگری نیز
دارد:
اگر اعضای سپاه پاسداران یا حزب الله لبنان در داخل بیمارستان
محصور افتاده بودند، بازهم حکومت سوریه چنین طرحهای دیوانه واری را اجرا
میکرد؟
