از دمشق، با عشق: انزوای بی سابقه جمهوری اسلامی و شکست گسترده دیپلماسی اش، حتی در میان کشورهای مسلمان | گرچه فقط ایران مخالفت کرد ولی با رای قاطع و اکثریت اعضاء، "سوریه از سازمان کنفرانس اسلامی اخراج شد"

۱۳۹۱/۰۵/۲۶

انزوای بی سابقه جمهوری اسلامی و شکست گسترده دیپلماسی اش، حتی در میان کشورهای مسلمان | گرچه فقط ایران مخالفت کرد ولی با رای قاطع و اکثریت اعضاء، "سوریه از سازمان کنفرانس اسلامی اخراج شد"

اجلاس اضطراری سران سازمان همکاری های اسلامی با عنوان «همبستگی اسلامی»، عضویت سوریه در سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی را در حالی به تعلیق در آورد که ایران تنها مخالف آن بود. به گزارش کلمه، در حالی که رهبران و مسئولان بیش از ۴۰ کشور اسلامی به اتفاق تاکید داشتند که از دولتی که مردمش را می کشد، حمایت نخواهند کرد، علی اکبر صالحی وزیر خارجه ایران گفته بود که تعلیق کردن سوریه غیرمنصفانه و غیرعادلانه است. وزیر خارجه کشورمان بدون توجه به کشتار بزرگ مردم در سوریه که سازمان ملل عامل آن را دولت بشار اسد معرفی کرده است بار دیگر بر حمایت از این دولت تصریح کرد و گفت: سوریه باید قبل از تصمیم گیری درباره این موضوع به کنفرانس دعوت می شد تا بتواند از خودش دفاع کند. سوریه که پیش از این از اجلاس سران عرب هم اخراج شده است، در حال حاضر در انزوای کامل بسر می برد و به جز ایران، روسیه و چین نیز این کشور حامیان او محسوب می شوند. اکمل الدین احسان اوغلو دبیر کل سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی در این نشست گفت “سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی برای رژیم هایی که مردم خود را می کشند جایی ندارد.” در بیانیه ای که در پایان اجلاس منتشر شد آمده “مسلمانان دیگر نمی توانند حکومتی را بپذیرند که مردم خود را قتل عام می کند.” این بیانیه که بیانگر نگاه کشورهای اسلامی به مساله سوریه است، نشان از اتفاق آرای مسلمانان جهان برای برکناری دولت بشار اسد است. با این حال روز گذشته رسانه های نزدیک به حاکمیت با برجسته کردن سفر محمود احمدی نژاد به مکه تلاش داشتند، حضور ایران در این اجلاس را کلیدی و تعیین کننده ارزیابی کنند. احمدی نژاد نیز مثل همیشه مدعی شده بود که توجه همه ملت های مسلمان به نتایج این اجلاس بوده و دشمنان نیز عزم خود را برای به انحراف بردن این اجلاس و هدایت آن به سوی منافع خود جزم کرده اند. رسانه های حکومتی نیز مدعی شده بودند که حضور جمهوری اسلامی ایران در اجلاس مکه، می تواند بسیاری از نقشه ها و سناریوها درباره موضوع سوریه را خنثی نماید. احمدی نژاد بدون توجه به موضع گیری کشورهای اسلامی در محکوم کردن جنایت بشار اسد باز هم گفته بود: اگر بشار اسد حضور داشت همه برادران مسلمان با او صحبت کرده و با تبادل ‌نظر مسائل را پیش می بردیم! اما حضور احمدی نژاد حتی یک روز پیش از اجلاس مکه در عربستان هیچ تاثیری برجای نگذاشت. او در حالی یک روز زودتر به این اجلاس شتافت که صدها روستای آذربایجان بر اثر زلزله ۶٫۲ ریشتری ویران شده بود و صدها تن از مردم به زیر آوار مانده بودند. سفر خارجی احمدی نژاد همزمان با زلزله آذربایجان انتقادات شدیدی را از سوی مردم و فعالان سیاسی و اجتماعی به دنبال داشت. براساس این بیانیه شرکت کنندگان اجلاس خواستار توقف فوری خشونت ها در سوریه و به تعلیق درآمدن عضویت این کشور در سازمان شده اند. این بیانیه در عین حال درخصوص رنج های مردم سوریه از کشتار و رفتار غیر انسانی ابراز نگرانی شدید می کند. به گزارش بی بی سی، احسان اوغلو گفته این بیانیه پیامی جدی را از سوی جهان اسلام به حکومت سوریه خواهد فرستاد که “این جهان دیگر نمی تواند حکومتی را بپذیرد که با هواپیما، تانک و توپخانه سنگین مردم خودش را قتل عام می کند.” به گفته آقای احسان اوغلو بیانیه سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی در عین حال پیامی به جامعه بین الملل است تا بگوید: “مسلمانان به دنبال راه حلی صلح آمیز در سوریه و پایان خونریزی ها هستند و نخواهند گذاشت مشکل سوریه به درگیری مذهبی تبدیل گردد و به کشورهای هم جوارش کشیده شود.” احمدی نژاد در بازگشت از عربستان نیز باز ادعا کرد که مواضع ایران در نشست اضطراری سازمان همکاری های اسلامی در مکه به درستی تبیین و اعلام شد.

لینکهای خبری دیگر:

1. بی بی سی:

عضویت سوریه در سازمان کشورهای اسلامی تعلیق شد

***********************************************

2. العربیه:

سران کشورهای مسلمان در اجلاس مكه برغم مخالفت ایران از انقلاب سوریه حمایت کردند

***********************************************

3. یدیعوت آحارنوت:

Organization of Islamic Cooperation suspends Syria

از دمشق ... با عشق

اگر "بوعزیزی" در تونس، با سوزاندن خود "بهار عربی" را جرقه زد، این کودکان شعار نویس درعا بودند که خشم پنهان از چندین دهه زندگی ننگین زیر سلطه خاندان اسد و انقلاب مردم سوریه را جرقه زدند. در آغاز، ملتی به پاخاسته هرگز از شعارهای "یا بشار اسد یا کشور را به آتش می کشیم" و "بشار اسد تا ابد" و ... دژخیمان بعثی "بشار اسد" نهراسیدند؛ گول اصلاحات دروغین بشار اسد دیکتاتور را نخوردند و در توهمات و فرافکنی هایی که رژیم مافیایی و وابسته سوریه آنها را دفاع از آرمان فلسطین و "جبهه مقاومت اسلامی" می نامید، فرو نرفتند. در ابتدا تجمعاتشان به 50 نفر هم نمی رسید؛ خامنه ای قیام آنها را خارج از آنچه که بیداری اسلامی می نامیدش، دانست و بشار اسد آنها را تروریست و مزدور بیگانه و میکروب خواند؛ براستی دیکتاتورها چقدر بهم شبیهند! در ماههای آخر چقدر زیارت مرقد دختر امام حسین، به یاران قصاب سوریه می چسبید! روسیه و چین 3 قطعنامه شان را وتو کردند؛ در طول چندین دهه و در آخر، پول و سرمایه من ایرانی، آتشی شد که بر سر مردم سوریه فرو می ریخت و ناخواسته و خواسته، آبروی ایرانی های صلح دوست را خدشه دار کرد ... ولی گویا گره ای به سرنوشت دیکتاتور دمشق زده بودند! حسن نصرالله، جنایات همپیمان و یار دیرینش در حمص و دیگر نقاط سوریه، را نمی دید و یا نمیخواست که ببیند! شاید سوریه معرکه ای برای آشکار شدن ادعاها و واقعیات بود. دنیا پس از ماهها گرچه بی تفاوت بود، ولی بالاخره صدای مردم سوریه را شنید. در این میان عده ای طرف جنایتکار و شکست خورده تاریخ را گرفتند و عده ای هم اینگونه نبودند و منفعت طلبی صفت مشترک تمامشان بود. دهها هزار کشته و مجروح و زندانی و آواره دادند و امروز نیز همچنان سرافرازانه تا تغییر نهایی و سرنگونی رژیم "بشار اسد" یکی از ستونهای محور پلیدی، ایستاده اند ... بسوی آینده ای پر از "بیم" و "صد البته امید" برای کشورشان سوریه ... هیچ سیاستمداری گوی جادویی ندارد! مهره چینی و بازی شطرنج سیاست میتوانست انسانی تر از اینها باشد و آینده قابل پیش بینی نیست. چه برسد به ما که بعنوان افراد عادی، تنها نظاره گر رویدادها و بازی ها هستیم؛ آن چه با دروغ و فرافکنی و تزویر به عنوان جبهه "مقاومت اسلامی" از آن یاد میشد، عملا جبهه ای برای مقاومت در برابر ملت های خود شد؛ از تهران تا دمشق ... گلوله هایشان از یک جنس بودند ... چه زود ورق برگشت. آنهایی که بر روی ملت خود سلاح کشیدند و رسوا شدند. سرگذشت قذافی ها گویی پند آموز نبود. اگر حتی روزی باشد که به فکر آن چیزی که رخداد بیفتند، خواهند گفت "چرا بیشتر نکشتیم ..."